மருத்துவ உளவியல் என்பது உளவியல் ரீதியான சிகிச்சைகளைப் பயன்படுத்துவதற்கான நடைமுறையாகும். மனநலக் குறைப்பைத் தடுப்பதற்கான கோட்பாடு மற்றும் ஆராய்ச்சி மற்றும் உளவியல் நல்வாழ்வை ஊக்குவிக்கிறது. இது ஒரு பரந்த, பன்முகத்தன்மை கொண்டது.
மருத்துவ உளவியல் எங்கிருந்து தொடங்கியது
மருத்துவ உளவியல் என்பது ஒரு பெயரிடப்பட்டதை விட நீண்ட காலமாக இருந்து வரும் ஒரு தொழில்; மனிதகுலம் தோன்றியதிலிருந்து மனிதர்கள் மற்ற மனிதர்களின் நல்வாழ்வுக்கு உதவி செய்து வருகின்றனர். தற்போதைய மருத்துவ உளவியல் துறை இதை ஒரு குறிப்பிட்ட வழியில் செய்கிறது. வரலாற்றில் பல மருத்துவர்கள் மற்றும் தத்துவஞானிகள் மனம் என்றால் என்ன, அது எவ்வாறு செயல்படுகிறது என்பது குறித்து நூற்றுக்கணக்கான அல்லது ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கோட்பாடுகளை வகுத்து வந்தனர்.
19 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் லைட்டனர் விட்மர் அமெரிக்காவின் பென்சில்வேனியாவில் ஒரு உளவியல்-தத்துவ மருத்துவமனையைத் திறந்தபோதுதான், மருத்துவ உளவியல் ஒரு தொழிலாக நிறுவப்பட்டது. இருப்பினும், நவீன மருத்துவ உளவியலில் வரையப்பட்ட பல பிரபலமான கோட்பாடுகள் இதற்கு முன்பு ஒரே நேரத்தில் வளர்ந்தன. சிக்மண்ட் பிராய்ட் எனும் மருத்துவர், அவர் மனோ பகுப்பாய்வு எனப்படும் உளவியல் சிகிச்சை முறையை நிறுவினார். அவரது பணி மனோதத்துவ உளவியல் சிகிச்சையின் அடிப்படையை உருவாக்கியது.
பிராய்டின் சில முக்கிய கருத்துக்கள் பின்வருமாறு:
பிராய்ட் ஆளுமை ஐடி, ஈகோ மற்றும் சூப்பர் ஈகோ என்ற மூன்று கூறுகளையும் உள்ளடக்கியது என்று கோட்பாடு செய்தார். ஐடி ஒரு நபரின் மயக்கமற்ற உள்ளுணர்வு உந்துதல்கள் மற்றும் ஆசைகள் என்று கூறப்படுகிறது. ஈகோ என்பது மனதின் பகுத்தறிவு உணர்வுப் பகுதி என்றும், ஐடியின் தேவைகளை தர்க்கரீதியாக பூர்த்தி செய்ய செயல்படுகிறது என்றும் கூறப்படுகிறது. சூப்பர் ஈகோ தார்மீக வழிகாட்டி என்று கூறப்படுகிறது, மேலும் இது ஆளுமையின் கடைசி பகுதி உருவாகும் என்று பிராய்ட் பரிந்துரைத்தார். உலகத்தைப் பற்றிய நமது புரிதல், உந்துதல்கள் மற்றும் ஆசைகளில் பெரும்பகுதி நமது நனவான விழிப்புணர்வில் இல்லை அது ஆழ்மனம் என்ற கருத்து இது. பிராய்டின் கோட்பாடுகளில் மிகவும் சர்ச்சைக்குரியதாக இருக்கலாம், அவர் வாய்வழி நிலை, குத நிலை, ஃபாலிக் நிலை, மறைந்த நிலை போன்ற மனோபாலியல் வளர்ச்சியின் நிலைகளைக் கடந்து செல்ல பரிந்துரைத்தார். ஒவ்வொரு கட்டத்தின் பணிகளும் சமாளிக்கப்படாமல் மக்கள் சிக்கிக் கொள்ளும்போது உளவியல் பிரச்சினைகள் அதாவது பிறப்புறுப்பு நிலை ஏற்படுவதாகக் கூறப்படுகிறது. மக்கள் பதட்ட உணர்வுகளிலிருந்து தங்களைப் பாதுகாத்துக் கொள்ள சில பாதுகாப்பு வழிமுறைகள் பயன்படுத்துகிறார்கள் என்று பிராய்ட் பரிந்துரைத்தார்.
பிராய்டின் பணியின் பல அம்சங்களை மருத்துவ உளவியலாளர்களின் பணிகளுக்குள் காணலாம், மேலும் அவரது அடிப்படைக் கோட்பாடுகள் நடைமுறைக்கான அணுகுமுறைகளில் வரையப்பட்டுள்ளன. இது மனோதத்துவக் கோட்பாட்டின் ஒரு சந்ததியாகக் கருதப்படுகிறது, மேலும் பல மருத்துவ உளவியலாளர்கள் தங்கள் வாடிக்கையாளர்களின் வாழ்க்கையில் உள்ள உறவு இயக்கவியலைப் புரிந்துகொள்ள இதைப் பயன்படுத்துவார்கள். பரிமாற்றம் மற்றும் எதிர் பரிமாற்றம் போன்ற பிற யோசனைகள் மனோதத்துவ உளவியல் நிபுணர்களின் பணியில் முக்கியமானவை, ஆனால் பல மருத்துவ உளவியலாளர்கள் தங்கள் பணியிலும் இந்தக் கருத்துகளை நம்பியிருப்பார்கள்.
1913 ஆம் ஆண்டில், நடத்தைவாதம் நிறுவப்படுவதற்கு ஜான் பி. வாட்சன் முக்கிய காரணமாக இருந்தார். நடத்தைவாதத்தின் தூய்மையான வடிவங்கள், மரபியல் போன்ற பிற தாக்கங்களைப் பொருட்படுத்தாமல், நம்மைச் சுற்றியுள்ள உலகத்துடனான நமது தொடர்புகள் மூலம் அனைத்து நடத்தைகளும் கற்றுக்கொள்ளப்படுகின்றன என்று முன்மொழிகின்றன. நடத்தை விஞ்ஞானிகள் நேரடியாகக் காணக்கூடியவை மற்றும் அளவிடக்கூடியவை ஆகியவற்றைப் படிக்கின்றனர். ஒரு நபரின் 'மனம்' (எண்ணங்கள்) மற்றும் 'இதயம்' (உணர்ச்சிகள்) உள்ளே என்ன நடக்கிறது என்பது தூய்மையான நடத்தைவாதிகளால் கவனம் செலுத்தப்படுவதில்லை, அவர்கள் நடத்தையில் மட்டுமே கவனம் செலுத்துகிறார்கள். 'கற்றல் கோட்பாடு' நடத்தைவாதத்திற்கு முக்கியமாகும்.
அறிவாற்றல் உளவியல்,நமது புலன்கள், முந்தைய அனுபவங்கள் மற்றும் சிந்தனையிலிருந்து தரவைப் பயன்படுத்தி தகவல் மற்றும் புரிதலைப் பெறுவதற்கான உள் மன செயல்முறைகளாக அறிவாற்றல் உளவியல் கருதப்படுகிறது. அறிவாற்றல் உளவியலாளர்கள் அறிவியல் ஆராய்ச்சி மூலம் உணர்வு, கருத்து, கவனம், தகவல் செயலாக்கம், சிக்கல் தீர்க்கும் திறன், மொழி மற்றும் நினைவகம் போன்ற பல்வேறு அறிவாற்றல் செயல்முறைகளை சிறப்பாகப் புரிந்துகொள்ள முயற்சிக்கின்றனர். அறிவாற்றல் உளவியலுக்கும் கணினிக்கும் இடையில் பெரும்பாலும் இணைகள் வரையப்படுகின்றன. அறிவாற்றல் உளவியலாளர்கள் மக்களை வெவ்வேறு அல்லது மாறிவரும் தூண்டுதல்கள் (உள்ளீடுகள்) மற்றும் பின்னர் தாக்கத்தை (வெளியீடுகள்) பதிவு செய்வதன் மூலம், நடுவில் (மனம்/மூளையின் செயல்முறைகள்) என்ன நடக்கிறது என்பதை நீங்கள் தீர்மானிக்க முடியும். கற்றல் அல்லது கற்றல் சிரமங்கள், அறிவுசார் குறைபாடுகள், மூளை காயம் மற்றும் பக்கவாதம் ஆகியவற்றால் ஏற்படும் சவால்களைக் கொண்ட மக்களைப் புரிந்துகொள்வதற்கும் ஆதரிப்பதற்கும் அறிவாற்றல் உளவியல் அடித்தளமாகும்.
சமூக உளவியல் என்பது ஒரு சமூக சூழலுக்குள் ஒரு நபரின் எண்ணங்கள், உணர்வுகள், உணர்ச்சிகள் மற்றும் நடத்தைகளைக் கருதுகிறது. இந்த சமூக சூழல் மக்கள் எவ்வாறு நடந்துகொள்கிறார்கள் என்பதை மட்டுமல்ல, மக்களின் நடத்தை எவ்வாறு புரிந்து கொள்ளப்படுகிறது என்பதையும் பாதிக்கிறது. சமூக உளவியலாளர்கள் குழு நடத்தை, பாகுபாடு மற்றும் அணுகுமுறைகள் போன்ற நிகழ்வுகளைப் படிக்கின்றனர். இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பிறகு, தனிநபர்கள் சில சூழ்நிலைகளில் ஏன் இப்படி நடந்து கொள்கிறார்கள் என்பதில் மக்கள் ஆர்வம் காட்டியதால், சமூக உளவியல் ஆராய்ச்சி முதன்முதலில் தொடங்கியது. இன்றைய மருத்துவ உளவியலை பாதிக்கும் முக்கிய கோட்பாடுகள் சமூக உளவியலில் இருந்து வந்தவை.
இணைப்புக் கோட்பாடு உறவு நடத்தை தொடர்பான சில கருத்துக்களுடன் தொடர்புடையது. முதலில் பிரிட்டிஷ் உளவியலாளர்கள் ஜான் பவுல்பி மற்றும் மேரி ஐன்ஸ்வொர்த் ஆகியோரால் உருவாக்கப்பட்டது, இந்த கோட்பாடு, நமது முதன்மை பராமரிப்பாளர்களுடனான நமது உறவு, நமது பிற்கால உறவுகளில் வடிவங்களை பாதிக்கிறது என்பதைக் குறிக்கிறது. ஒரு குழந்தை பிறக்கும்போது, அவர்கள் தங்கள் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்து, அவர்களை உயிருடன் வைத்திருக்க மற்றவர்களை முழுமையாக நம்பியிருக்கிறார்கள். இணைப்புக் கோட்பாடு, அவர்களின் தேவைகள் எவ்வாறு பதிலளிக்கப்படுகின்றன என்பது மற்றவர்கள் எவ்வாறு செயல்படுகிறார்கள் மற்றும் அவர்களின் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்ய அவர்கள் என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதைப் பற்றிய அவர்களின் புரிதலைப் பாதிக்கிறது என்பதைக் குறிக்கிறது.
மனநல மருத்துவம்
'மனநல மருத்துவம்' என்ற சொல் 1800களின் முற்பகுதியில் ஐரோப்பாவில் தோன்றியது, இது 'மனநலப் புறக்கணிப்பு' சிகிச்சை பெற்ற மக்களின் பணியை விவரிக்கிறது. இதற்கு முன்பு, பிரிட்டன் போன்ற இடங்களில், ஒரு பெரிய, காட்டுமிராண்டித்தனமான மற்றும் அதிக லாபகரமான வர்த்தகம் மக்களை காலவரையின்றி அடைத்து வைத்திருந்தது, இதனால் பராமரிப்பு அல்லது சிகிச்சை கிடைக்காது. மூன்றாம் ஜார்ஜ் மன்னரின் மனநலப் பிரச்சினைகள் மற்றும் அவர் பெற்ற 'மருத்துவ சிகிச்சை', பரந்த மக்களிடையே மனநலத்திற்கான சிகிச்சை குறித்த பிரிட்டிஷ் நாடாளுமன்ற விசாரணைக்கு வழிவகுத்தது.
"சிகிச்சை மையங்கள்" 1800 களில் அதிக எண்ணிக்கையில் கட்டப்பட்டன, மனநல மருத்துவர்கள் இரத்தம் வடித்தல் போன்ற அடிப்படை உடல் நுட்பங்களைப் பயன்படுத்தினர், மிகக் குறைவான வெற்றியைப் பெற்றனர், மேலும் இன்று ஆரோக்கியமாகவோ அல்லது குணமாகவோ கருதப்படாத நிலைமைகளில் பலர் பெரும்பாலும் மோசமடைந்தனர். 1900களில் பிராய்டின் பணி, மனநலம் எவ்வாறு புரிந்து கொள்ளப்பட்டது மற்றும் சிகிச்சையளிக்கப்பட்டது என்பதில் ஒரு பிளவைத் தூண்டியது; உடல், உயிரியல் அணுகுமுறை மற்றும் உளவியல் சிகிச்சை. இரண்டு அணுகுமுறைகளும் மனநல மருத்துவர்களால் வழங்கப்பட்டன, ஆனால் ஆதரிக்கும் சான்றுகள் மிகக் குறைவாகவே இருந்தன.
1950கள் மற்றும் 60களில், மனநோய் போன்ற நிலைமைகளுக்கு சிகிச்சையளிக்க மருந்துகள் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டதன் மூலம், பல நோயாளிகள் புகலிடங்களை விட்டு வெளியேறினர், மேலும் சமூக அடிப்படையிலான 'வெளிநோயாளி' சிகிச்சை வளர்ந்தது. மனநோயைப் புரிந்துகொள்வதற்கும் வகைப்படுத்துவதற்கும் ஒரு பொதுவான மொழியை உருவாக்க, மனநல கோளாறுகளுக்கான நோயறிதல் மற்றும் புள்ளிவிவர கையேடு (DSM) 1950களில் உருவாக்கப்பட்டது. இது சான்றுகள் சார்ந்த அளவுகோல்களுக்கு எதிராக ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட மற்றும் நிலையான நோயறிதலுக்கு அனுமதித்தது. இது மிகவும் பயனுள்ள மற்றும் விவாதிக்கக்கூடிய பாதுகாப்பான மருந்துகளுக்கு வழிவகுத்தது; ஆனால் அவை எவ்வாறு செயல்படுகின்றன, எந்த நோயாளிகளுக்கு அவை சிறப்பாக செயல்படுகின்றன, மற்றும் பக்க விளைவுகள் மக்களை எவ்வாறு பாதிக்கலாம் என்பது பற்றிய புரிதல் இன்னும் போதுமானதாக இல்லாததால் ஆராய்ச்சி செய்யப்படுகிறது. கூடுதலாக, இந்த அளவுகோல்களை யார் ஒப்புக்கொண்டார்கள், இந்த ஆதாரத் தளத்தில் யார் பங்கேற்பாளர்கள் என்பது மன துயரத்தைப் புரிந்துகொள்வதில் மேற்கத்திய பன்முக சார்புகளை உருவாக்குகிறது.
மருத்துவ மாதிரியானது மன 'நோயை' உடல் நோயைப் போலவே புரிந்துகொண்டு சிகிச்சையளிக்க வேண்டும் என்று கருதுகிறது. இருப்பினும், உடல் உடலுக்கு வேலை செய்யும் ஒரு மாதிரியை மனதிற்கு மாற்ற முடியும் என்ற கருத்தை விமர்சகர்கள் எதிர்க்கின்றனர். மருத்துவ மாதிரியானது உடளியலை விட மனநல மருத்துவத்திற்கு அதிக வாய்ப்பளிக்கிறது, மேலும் நோயறிதல் எ ன்ற கருத்துக்கும் மருத்துவ ரீதியாக சிகிச்சையளிக்கக்கூடிய அனைத்து நிலைகளுக்கும் தனித்துவமான அறிகுறிகளின் தொகுப்பு உள்ளது என்ற அனுமானத்திற்கும் பொருந்துகிறது.
மருத்துவ மாதிரியை உருவாக்கும் உடலியல் அம்சங்கள், மன 'நோய்' தொடர்பானதாகக் கருதப்படுகின்றன, அவை மரபியல், உயிர்வேதியியல், நியூரோஎண்டோகிரைன் காரணிகள் மற்றும் நியூரோஅனாடமி ஆகும். மருத்துவ மாதிரி ஒரு கரிமப் பண்பைக் கொண்ட சில நிலைமைகளைப் புரிந்துகொள்ள உதவியுள்ளது. பல நிலைமைகளுக்கு உடல் ரீதியான காரணம் என்ற கருத்தை ஆதரிக்க சிறிய ஆதாரங்கள்; சிகிச்சையின் பக்க விளைவுகள் பொதுவானவை; மேலும் சிலருக்கு ஒரு 'நோய்' மாதிரி அவமானகரமானதாக இருக்கலாம், அதே நேரத்தில் அவர்களின் பிரச்சினைகளுக்கான மூல காரணத்தை கவனிக்கவில்லை. இதனுடன் சேர்த்து, நோயறிதல்கள் புறநிலையானவை அல்ல மற்றும் சமூக, கலாச்சார மற்றும் வரலாற்று காரணிகளால் பாதிக்கப்படும்.
மனநோய் எதிர்ப்பு இயக்கம் ?
மனிதாபிமானமற்ற ஆரம்பகால மனநல மருத்துவ 'சிகிச்சைகள்' மீதான விமர்சனம் பெரும்பாலும் முன்னாள் நோயாளிகளிடமிருந்து வந்தது ஆச்சரியமல்ல, இருப்பினும் மிகச் சிலருக்கு மட்டுமே தங்கள் கதைகளைச் சொல்லும் சக்தி அல்லது வாய்ப்பு இருந்தது. நவீன காலத்தில் விமர்சனம் தொடர்கிறது, ஆனால் இப்போது முன்னாள் நோயாளிகளிடமிருந்து மட்டுமல்ல, மனநல மருத்துவர்கள் மற்றும் உளவியலாளர்களிடமிருந்தும் மனநோய் என்பது ஒரு மருத்துவ நிகழ்வு அல்ல, மாறாக சமூக நோய்கள் மற்றும் செயலிழந்த குடும்பங்கள் ஒரு தனிநபரின் மன நல்வாழ்வை வடிவமைக்கின்றன என்று முன்மொழிந்தவர்களில் உளவியல் ஆய்வாளர்களும் அடங்குவர்.
இந்த இயக்கத்திற்குள் தத்துவார்த்த நிலைப்பாடுகளில், எதிர்ப்பாளர்களை ஒன்றிணைக்கும் பொதுவான தூண்கள் இருந்தன: மருத்துவ மாதிரியின் ஆதிக்கம்; போலியான ஆதாரங்களை அடிப்படையாகக் கொண்ட அதிகாரம்,தீங்கு விளைவிக்கும் நடைமுறை?மற்றும் அடக்குமுறை என்பன மனித பிரச்சினைகள் மர்மப்படுத்தப்படுகின்றன இதற்கு பதிலளிக்கும் விதமாக சில புதிய 'சிகிச்சைகள்' தோன்றின.
மனநல அறுவை சிகிச்சையின் பயன்பாடு நிறுத்தப்பட்டது, மின்சார அதிர்ச்சி சிகிச்சைகள் குறையத் தொடங்கின, மேலும் மனநல மருந்துகளின் அளவுகளும் அவற்றின் பக்க விளைவுகளும் குறைக்கப்பட்டன. கடந்த 50 ஆண்டுகளில் மனநல மருத்துவம் மற்றும் மனநல எதிர்ப்பு இயக்கம் இரண்டும் வளர்ந்து வருவதைக் கண்டிருக்கிறது. பிற சமூக இயக்கங்களும் மனநல மருத்துவத்தில் மாற்றத்திற்கு வழி வகுத்துள்ளன, எடுத்துக்காட்டாக ஓரினச்சேர்க்கையை ஒரு மனநோயாக அகற்றுவதற்கு அழுத்தம் கொடுத்த ஓரினச்சேர்க்கை உரிமைகள் இயக்கம். இது 1034 இல் DSM இலிருந்து நீக்கப்பட்டது. ஓரினச்சேர்க்கையை ஒரு மனநோயாகக் கருதுதல். இது 1974 ஆம் ஆண்டு DSM இலிருந்தும், பிற பாலியல் நோக்குநிலை கோளாறுகள் 2013 ஆம் ஆண்டும் மட்டுமே நீக்கப்பட்டது, இந்த மாற்றங்கள் மிக சமீபத்திய வரலாற்றில் நிகழ்ந்திருப்பதால், நாம் விமர்சன ரீதியாகவும் வெளிப்படையாகவும் இருக்க வேண்டியதன் அவசியத்தை இது பிரதிபலிக்கிறது.
மருத்துவ உளவியல் இயல்பாகவே அரசியல் சார்ந்தது. அது தொழிலுக்குள் அரசியல் என்பர். மருத்துவ உளவியலாளர்கள் தனிப்பட்ட சிகிச்சைகளில் மட்டுமே கவனம் செலுத்த வேண்டும் என்றும், அந்தத் தொழில் அரசியலற்றதாக இருக்க வேண்டும் என்றும் சிலர் வாதிடலாம். இருப்பினும், ஒரு மருத்துவ உளவியலாளருடன் பணிபுரியும் ஒவ்வொரு நபரும் அவர்களின் மன ஆரோக்கியத்தை பாதிக்கும் ஒரு சமூக மற்றும் அரசியல் சூழலில் இருக்கிறார்கள். இதை விளக்குவதற்கு காம்ப்டன் மற்றும் ஷிம் (2015) ஒரு பயனுள்ள மாதிரியை உருவாக்கியுள்ளனர். உளவியலாளர்கள் செய்யும் அறிவு மற்றும் சக்தியைப் பெற்றிருப்பதும், எதுவும் செய்யாமல் இருப்பதும், துன்பத்திற்கு பங்களிக்கும் தீங்கு விளைவிக்கும் அமைப்புகளில் உடந்தையாக இருப்பது அல்லது துணையாக இருப்பது பற்றிய விமர்சனத்தை ஈர்க்கக்கூடும். உள்ளூர் மற்றும் தேசிய கொள்கைகள் சமூகங்களின் சமூக நிலைமைகளில் நேரடி தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகின்றன, மேலும் இவை கட்டுப்படுத்தப்படும்போது, அவை நேரடியாக மன ஆரோக்கியத்தை எதிர்மறையாக பாதிக்கலாம். மனநலப் பிரச்சினைகளைத் தடுப்பதில் உளவியலாளர்கள் கவனம் செலுத்த வேண்டியதன் அவசியம் குறித்து பயிற்சி வழிகாட்டுதல் தெளிவாக உள்ளது. எனவே இதைச் செய்வதற்கான கொள்கையை ஆதரிப்பதில் அரசியலுக்கு ஒரு பங்கு உண்டு.
மருத்துவ உளவியலாளர்கள் பணிபுரியும் சிரமங்கள், சிகிச்சைகள் மற்றும் சேவைகள் குறித்து தனிப்பட்ட அனுபவம் உள்ளவர்களுடன் இணைந்து பணியாற்றுவது இந்தத் தொழிலின் முக்கிய அங்கமாகும். இது 'அனுபவத்தால் நிபுணர்கள்' என்றும் அழைக்கப்படுகிறார்கள். அனுபவத்தால் நிபுணர்கள்' மற்றும் 'கல்வியால் நிபுணர்கள்' என்பது தனித்துவமான குழுக்கள் அல்ல, மருத்துவ உளவியல் துறையில் பல ஒன்றுடன் ஒன்று மற்றும் இரட்டை அடையாளங்கள் உள்ளன: பல மருத்துவ உளவியலாளர்கள் மோசமான மன ஆரோக்கியம் குறித்த தங்கள் சொந்த அனுபவத்தைக் கொண்டிருப்பார்கள் அல்லது மனநல சேவைகளைப் பயன்படுத்துவார்கள்.
தனித்துவமும் கூட்டுத்தன்மையும் சமூக உலகத்திற்கான அணுகுமுறைகளின் அளவின் இரண்டு முனைகளாகும். தனித்துவத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட மதிப்புகள் தனிப்பட்ட வளர்ச்சி, மெரிட்டோக்ரசி மற்றும் தன்னிறைவு பற்றியதாக இருக்கும். கூட்டுத்தன்மையின் மதிப்புகள் சமூக வளர்ச்சி, ஒத்துழைப்பு மற்றும் பகிர்வுடன் தொடர்புடையவை. தனித்துவம் மற்றும் கூட்டுத்தன்மை ஆகியவை மருத்துவ உளவியலுக்கு பொருத்தமான கருத்துக்களாகும், ஏனெனில் அவை மருத்துவ உளவியல் பணிகளை அதிக அளவில் தொங்கவிடக்கூடிய சட்டங்களை வழங்குகின்றன.
மருத்துவ உளவியலுக்குள், தனிமனித அணுகுமுறைகள் என்பது தனிநபரின் மாற்றத்தின் தேவையை வலியுறுத்துவதாகப் புரிந்து கொள்ளப்படலாம். தன்னாட்சி, சுய-செயல்திறன் மற்றும் மீள்தன்மை ஆகியவை கொண்டாடப்படும் பல மனோதத்துவ அணுகுமுறைகளில் இதுவே முதன்மை கவனம் செலுத்துகிறது.
